10ος Αγώνας Παρατήρησης Πουλιών στη Θεσσαλονίκη

H Eλληνική Ορνιθολογική  Εταιρεία διοργανώνει την Κυριακή 19 Μαΐου 2013 τον 10^ο Αγώνα Παρατήρησης Πουλιών («Birdrace») στη Βόρεια Ελλάδα. Φέτος, ο αγώνας θα διεξαχθεί στο Σέιχ Σου και σε κομμάτι του όρους Χορτιάτη, ενώ θα έχει ως σημείο τερματισμού το Ρέμα Πυλαίας.

Μια ευκαιρία σε όλους όσοι συμμετέχουν να γνωρίσουν την ορνιθοπανίδα της περιοχής, ακόμη και τους χώρους πρασίνου που, σε πείσμα των καιρών, βρίσκονται και επιβιώνουν μέσα στην πόλη και γύρω της. Επιπλέον, θα ενεργοποιήσει νέους παρατηρητές, που θα διδαχθούν βιωματικά από έμπειρους ομαδάρχες και  θα προωθήσει την παρατήρηση ως μέσο προστασίας και ψυχαγωγίας.

Ο αγώνας
Τις προηγούμενες χρονιές αγώνες έχουν πραγματοποιηθεί, μεταξύ άλλων, στην Κορώνεια, την Κερκίνη, το Καϊμάκτσαλαν και τη Βεγορίτιδα.
"Οι ομάδες των διαγωνιζομένων", όπως εξηγούν από την Ορνιθολογική, "θα διασχίσουν λόφους, βουνά, άλση, πάρκα και αδόμητους χώρους, παρατηρώντας και καταγράφοντας τα πουλιά της περιοχής, έχοντας παράλληλα την ευκαιρία να παρατηρήσουν και μερικά από τα μεταναστευτικά πουλιά που βρίσκονται στη χώρα μας. Νικήτρια ομάδα θα ανακηρυχθεί αυτή που θα καταφέρει να καταγράψει τα περισσότερα είδη πουλιών, ενώ θα επιβραβευτεί και η ομάδα που θα δει το σπανιότερο είδος με αναμνηστικά κύπελλα."

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, επικοινωνείτε με το γραφείο της Ορνιθολογικής στη Θεσσαλονίκη (τηλ/fax 2310 244245, email: thess@ornithologiki.gr, Ελένη Βορδογιάννη).

in.gr - Περιβάλλον

 Πηγή : http://www.diakopes.gr/news-offers/article/?aid=209103

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ

ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ ΠΑΓΩΤΟ
Πηγή : http://www.monastiriaka.gr	Υλικά : 1 κιλό γάλα αμυγδάλου, σόγιας ή ρυζιού 100 γραμμάρια ζάχαρη 1 κουταλάκι του γλυκού κοφτό σαλέπι Σοκολάτα κουβερτούρα Κοπανισμένη και καραμελωμένη αμυγδαλόψιχα Εκτέλεση : Ζεσταίνουμε το γάλα της σόγιας. Ανακατεύουμε τη ζάχαρη με το σαλέπι και τα ρίχνουμε στο γάλα να βράσουν σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας για να μην κολλήσουν.  Αφού βράσει καλά σβήνουμε την φωτιά. Μόλις κρυώσει χτυπάμε το μείγμα και ρο βάζουμε στο ψυγείο. Όταν περάσουν περίπου 20 λεπτά, το πασπαλίζουμε με κουβερτούρα που ξύνουμε με τον τρίφτη και κοπανισμένη και καραμελωμένη αμυγδαλόψιχα.

VISIT PLASTIRA LAKE,KARDITSA GREECE

                                                   ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ! 
Θαυμάστε την ομορφιά της Θεσσαλίας και κανονίστε την επόμενη απόδρασή σας!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                           Photos by Ritsa

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΠΙΤΑ - ΠΛΑΣΤΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΙΩΤΙΚΟΣ

Μια καταπληκτική πίτα, εύκολη, γρήγορη και νόστιμη, που φτιάχνεται στην περιοχή της Θεσσαλίας είναι ο λεγόμενος πλαστός και γίνεται με καλαμποκίσιο αλεύρι, χόρτα διάφορα και προαιρετικά τυρί. Στα χόρτα αν έχουμε τσουκνίδα, πράσο και πράσινο κρεμμυδάκι είμαστε σίγουρες για την επιτυχία του πλαστού μας. Και φυσικά, αν είναι προχωρημένη Άνοιξη, δεν ξεχνάμε να βάλουμε κολοκυθοανθούς, που νοστιμίζουν πολύ τον πλαστό.

ΥΛΙΚΑ:

1½ kg από διάφορα χόρτα (παζί, σπανάκι, αγριοπαπαρούνα, πράσα, λάπατο, άνηθο κ.α) 
½ kg τυρί Φέτα
1 kg Καλαμποκάλευρο
2,5 ποτήρια Ελαιόλαδο 
Αλάτι 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:  

Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε νερό και ένα κουταλάκι αλάτι. Το ανακατεύουμε να διαλυθεί το αλάτι. Πλένουμε τα χόρτα καλά και τα ψιλοκόβουμε. Τα βάζουμε σε μια λεκάνη, ρίχνουμε μισό κουταλάκι αλάτι και δυο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και τρίβουμε με το χέρι την φέτα. Ανακατεύουμε καλά. Το μίγμα των χόρτων είναι έτοιμο. 

Παίρνουμε ένα μεγάλο ταψί, στρογγυλό κατά προτίμηση. Αλείφουμε τον πάτο και τα τοιχώματα του ταψιού με ελαιόλαδο, χωρίς να το τσιγκουνευόμαστε. Βάζουμε στη χούφτα καλαμποκάλευρο και πασπαλίζουμε τον πάτο του ταψιού μέχρι να τον καλύψουμε καλά σε πάχος περίπου μισό δάκτυλο. Με το χέρι παίρνουμε νερό και ραντίζουμε το αλεύρι για να νοτιστεί. Από πάνω ρίχνουμε ομοιόμορφα σε όλο το ταψί μια στρώση από τα χόρτα. Προσθέτουμε μέσα στο ταψί δύο ποτήρια νερό. Καλό είναι να το ρίχνουμε κυκλικά. Πάνω από τα χόρτα ρίχνουμε άλλη μια στρώση καλαμποκάλευρο μέχρι να τα καλύψουμε καλά. Ραντίζουμε πάλι με το αλατισμένο νερό το καλαμποκάλευρο και από πάνω προσθέτουμε λίγα τρίμματα φέτας και μισό ποτήρι λάδι να πάει παντού. 

Φτύνουμε 3 φορές στον κόρφο μας, σταυρώνουμε τον πλαστό και βάζουμε στον φούρνο για μία ώρα και κάτι στους 180 βαθμούς Κελσίου. Όταν ροδίσει καί από τίς δυό πλευρές, ο πλαστός είναι έτοιμος.

Τρώγεται ζεστός ή κρύος, συν­οδευόμενος με γιαούρτι ή ένα ποτήρι ξινόγαλο. Γίνεται τραγανός καί νοστιμότατος.

 

Πηγή : http://whitewomenfront-cooking.blogspot.gr/2012/05/blog-post.html

ΜΠΑΤΖΙΝΑ ( ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΠΙΤΑ ΜΕ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΛΕΥΡΟ)

Υλικά:

(Για μέτριο ταψί 30εκ.)

2 κολυθάκια πράσινα

200γρ. τυρί φέτα θριμματισμένη

1 κούπα τσαγιού γάλα

2 κούπες καλαμποκάλευρο (περίπου)

2 κουταλιές σούπας βούτυρο για το ταψί

3 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο

2 κουταλιές σούπας βούτυρο

2 κουταλιές σούπας καλαμποκάλευρο για το πασπάλισμα
λίγο αλάτι (προεραιτικά)

Εκτέλεση:

1. Τρίβουμε στον τρίφτη τα κολυθάκια. Τα στίβουμε καλά και τοποθετούμε σε μία λεκάνη. Προσθέτουμε το γάλα το καλαμποκάλευρο και λίγο αλάτι. Ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι και μετά με το χέρι.Στο τέλος προσθέτουμε το τυρί. Θα πρέπει να γίνει ένα αρκετά πηκτό μίγμα.

2. Βουτυρώνουμε καλά ένα ταψί με τις 2 κουταλιές βούτυρο. Ρίχνουμε το μίγμα στο ταψί και απλώνουμε. Πασπαλίζουμε με τις 2 κουτελιές καλαμποκάλευρο, περιχύνουμε με το λάδι και προσθέτουμε τις δυο κουταλιές βούτυρο σε κομματάκια μικρά επάνω από το μίγμα.

3. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180^Ο για 45 λεπτά περίπου ώσπου να ροδίσει η επιφάνεια.

Σερβίρουμε ζεστή τη πίτα.

Καλή Επιτυχία!!!

 

Πηγή : http://eleniscooking.blogspot.gr/2012/01/blog-post_12.html

PLASTIRA LAKE, KARDITSA GREECE

Αν δεν έχετε επισκεφθεί τη Λίμνη Πλαστήρα, δεν έχετε παρά να το κάνετε!
Είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας, για όλες τις εποχές!

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                    Ρhotos by Ritsa

 

 

METEORA,GREECE

Ας κάνουμε ένα ταξιδάκι μέχρι τα Μετέωρα!
Ένα μέρος καταπληκτικό και μοναδικό! Αυτοί οι βράχοι που μας αφήνουν άφωνους και προκαλούν το θαυμασμό μας, είναι ένα από τα θαύματα της φύσης! Ας περιηγηθούμε και ας επισκεφθούμε και τις Μονές των Μετεώρων!

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                          Photos by Ritsa

 

 

 

VISIT GREECE

 

 

 

ENDLESS GREECE

 

 

 

Πηγή : http://youtu.be/Qjiw9aG0JG0

                               CULTURE IN GREECE

Πηγή : http://youtu.be/ZTpAgAcbgSk

FACTS ABOUT GREECE

Πηγή : http://youtu.be/DzPNzJVbDQ4

 

Πηγή : http://youtu.be/EzfEHZ7JW5o

 

 

 

 

Πηγή : http://youtu.be/W9yL_-NQrIc

 

VISIT GREECE

 

Πηγή : http://youtu.be/sY9d2dWSmHE

 

 

 

    
Πηγή : http://youtu.be/tSJj2tM3vJo

 

Πηγή : http://youtu.be/FlOvJScl1G8

 

 

 

 

KASTORIA,GREECE

Πηγή : http://youtu.be/iJ-9vEOKA4w

Πηγή : http://youtu.be/6ajUINfnX0E

Πηγή : http://youtu.be/LHiiA-o_Nhg

Πηγή : http://youtu.be/o0JcP-R1Hms
 

KASTORIA - ΚΑΣΤΟΡΙΑ

 

 

 

Πηγή : http://youtu.be/dcKWsYQnbsQ

 

 

Πηγή : http://youtu.be/izuNHqRpiWM

 

 

 

 

 

 

Πηγή : http://www.youtube.com/watch?v=cKvRBDplGFs
 

KASTORIA - ΚΑΣΤΟΡΙΑ

 

 

                                        Η ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ

 

 

Πηγή : http://youtu.be/fCIfZa2fRcc

SAFFRON

 

 

Πηγή: http://youtu.be/dG2f4kEShIQ

Ο ΚΡΟΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

Ο κρόκος, το χρυσάφι της ελληνικής γης όπως αποκαλείται, συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες.     

Η Κλεοπάτρα το χρησιμοποιούσε στα καλλυντικά της, οι αρχαίοι Φοίνικες στις προσφορές τους στη θεά Αστάρτη, ο Όμηρος το αναφέρει στα κείμενά του ενώ το συναντάμε ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη.

Οι κάτοικοι της περιοχής φυτεύουν τον κρόκο κάθε καλοκαίρι και όταν φθάσει το φθινόπωρο αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμ. κόκκινου κρόκου.

Ο κρόκος ή η ελληνική ζαφορά (saffron) όπως συνήθως λέγεται, ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.

 

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Η λέξη "κρόκος" αυτούσια ή σε παράγωγό της με την έννοια του φυτού, του άνθους της χρωστικής ουσίας, του μύρου ή του βοτάνου - φαρμάκου, μας είναι γνωστή από τα πρώτα ακόμα κείμενα του κόσμου. Σαν μύρο και άνθος τη συναντάμε αυτούσια στο βιβλίο παροιμιών και του άσματος Γ' της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτούσια επίσης, με την σημασία του φυτού ή του χρωματισμού, τη βρίσκουμε στους Όμηρο, Σοφοκλή, Θεόφραστο, Αισχύλο, Αριστοφάνη και Στράβωνα.

Τα παράγωγά της, κρόκινος, κροκόβαπτος, κροκόεσσα, κροκόχρως και κροκωτός, με την έννοια του χρωματισμού αλλά και του βαμμένου υφάσματος (χιτώνα), τα συναντάμε πάλι στον Αισχύλο, Θεόφραστο, Πίνδαρο, Νικήτα Ευγενειακό και Αριστοφάνη, το δε ρήμα κροκίζω το χρησιμοποιούν ο Πλούταρχος και ο Διοσκορίδης.
Ο Όμηρος πάλι στον Ύμνο προς την Δήμητρα 178, μιλά για κροκήιο άνθος, ο Θεόφραστος αναφέρει ότι από τα άνθη του φυτού έπαιρναν το κρόκινο μύρο, ενώ ο Στράβων ότι κοντά στο Κωρύκιο άντρο φύτρωνε κρόκος άριστης ποιότητας.
Τέλος στον Ιπποκράτη, Ασκληπιό, Διοσκορίδη, Γαληνό και σε άλλους γιατρούς της αρχαιότητας, συναντάμε τη λέξη με την έννοια του φαρμάκου ή θεραπευτικού βοτάνου.

Παράλληλα με τις παραπάνω έννοιες, η ίδια λέξη χρησιμοποιήθηκε από μερικούς κλασικούς μας ποιητές, Όμηρο, Σοφοκλή κ.α., που τους μιμήθηκαν αργότερα και ορισμένοι νεώτεροι για τη λογοτεχνική περιγραφή ή παρομοίωση κάποιου αντικειμένου, ειδικότερα δε της αυγής.

Η ίδια λέξη, με τις παραπάνω έννοιες, ήταν γνωστή και σε άλλους αρχαίους λαούς, όπως τους Αιγύπτιους, Εβραίους και Ρωμαίους (Βιργίλιο, Πλίνιο, Οβίντιο, κ.α.). Οπωσδήποτε όμως διατήρησε αδιαφιλονίκητα την Ελληνικότητά της αφού ετυμολογικά προέρχεται από την επίσης Ελληνική λέξη "κρόκη" (Νήμα - Υφάδι που με την σαΐτα πλέκεται στο στημόνι).

 

 

ΚΑΤΑΓΩΓΗ

 

Ο κρόκος σαν φυτό χρωστική ουσία, φάρμακο, βότανο ή άρτυμα, ήταν γνωστός τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και στους άλλους αρχαίους λαούς. Σχετικά όμως με την προέλευση και καλλιέργεια του φυτού, οι γνώμες όλων όσων έχουν ασχοληθεί κατ' οποιονδήποτε τρόπο μαζί του, διαφέρουν, χωρίς κανένας να υποστηρίζει με θετικά στοιχεία την άποψή του. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως ο κρόκος είναι ιθαγενές φυτό της Ανατολής, όπου έγινε και η πρώτη καλλιέργειά του. Από κει δε μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τους σταυροφόρους κατά τον 13ο μ.χ. αιώνα. Άλλοι πως κατάγεται από την Ελλάδα, στην οποία και πρωτοκαλλιεργήθηκε κατά την μεσομινωϊκή περίοδο. Την άποψη αυτή ενισχύει μία τοιχογραφία εκείνης της εποχής (1600 π.χ.) "Ο ΚΡΟΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ", που βρέθηκε στα ανάκτορα της Κνωσσού Κρήτης, παριστάνοντας νεαρό ή νεαρή, κατ' άλλους πίθηκο, που μαζεύει λουλούδια κρόκου σε κόνιστρο.

Ακόμα υποστηρίζεται ότι με την κροκοκαλλιέργεια καταγίνονταν οι Έλληνες τόσο κατά τους Μακεδονικούς, όσο και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Με τις εκστρατείες μάλιστα του Μ.Αλεξάνδρου διαδόθηκε στην Ανατολή.

Το θετικότερο που γνωρίζουμε, σχετικά με την ιστορία αυτού του φυτού, είναι ότι οι Άραβες αφού συστηματοποίησαν την καλλιέργειά του και χρησιμοποίησαν τη δρογή του όχι μόνο σαν μπαχαρικό αλλά κυρίως σαν φάρμακο, την έφεραν στην Ισπανία κατά το 960 μ.χ. από όπου μεταδόθηκε άμεσα ή έμμεσα και σε άλλα κράτη της Ευρώπης.

Η σημερινή πάντως καλλιέργεια του κρόκου στην Ελλάδα (περιοχή Κοζάνης) έχει εισαχθεί από την Αυστρία κατά το 17ο αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, τη μετέφεραν Κοζανίτες έμποροι, που εκείνη την εποχή διατηρούσαν στενές εμπορικές σχέσεις με την Αυστρία.

 

 

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

 

Οι χρωστικές, μυρεψικές, αρτυματικές και φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου οφείλονται σε δύο βασικά (δρώντα) συστατικά του, την πικροκροκίνη και την κροκίνη και ιδιαίτερα στα άγλυκα μέρη αυτών δηλ. στην σαφραναλή του πρώτου και στην κροκετίνη του δεύτερου. Αλλα συστατικά του κρόκου αποτελούν η λυκοπίνη, η ζεαξανθίνη, το καρωτίνιο α-β και γ, η βιταμίνη Β και Β2, οι υδατάνθρακες και το αιθέριο έλαιο.

Από την πικροκροκίνη με ενζυματική υδρόλυση παίρνουμε το άγλυκο μέρος, που με οξείδωση σχηματίζεται σε σαφρονάλη, που είναι το κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου, όπου και οφείλεται η χαρακτηριστική μυρωδιά του κρόκου.

Από την κροκίνη πάλι με οξύ παίρνουμε το άγλυκο μέρος, την κροκετίνη, που αποτελεί την κύρια χρωστική ουσία του προϊόντος. Στο εμπόριο τα ποσοστά του αιθέριου ελαίου και της χρωστικής δύναμης του κρόκου (που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερα), προσδιορίζουν βασικά την ποιότητά του.

Ο κρόκος εμφανίζεται με πολλές και ποικίλες χρησιμότητες. Χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική, ζαχαροπλαστική, μαγειρική, τυροκομία, μακαρονοποιία, ποτοποιία ακόμα δε και στην ζωγραφική. Οι βυζαντινοί ζωγράφοι τον χρησιμοποιούσαν αρκετά.

Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται σαν τέλειο εμμηναγωγό, άριστο στομαχικό, σαν αντισπασμωδικό και διεγερτικό. Από πολλούς ειδικούς υποστηρίζεται ότι καταπραΰνει τους πόνους των νεφρών, σε μικρές δόσεις, διεγείρει την όρεξη και κυρίως διευκολύνει την πέψη. Ακόμη περιορίζει τις γαστραλγίες, τον υστερισμό, τους σπασμούς, τον κοκκύτη και τους νευρικούς κωλικούς. Εξωτερικά χρησιμοποιείται στο γιάτρεμα σπυριών, φλεγμονών και στις παθήσεις κυρίως του στήθους.

Γεγονός είναι ότι από την αρχαιότητα ακόμη δινόταν στον κρόκο αφροδισιακές ιδιότητες. Πολλοί συγγραφείς, η μυθολογία μας αλλά και αυτή η Παλαιά Διαθήκη, συνδέουν τον κρόκο με τον έρωτα και την γονιμότητα.

Σήμερα σε όλες τις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες και ιδιαίτερα της Ευρώπης, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε μεγάλη έκταση σαν άρτυμα (μπαχαρικό) στα διάφορα φαγητά.

Στην Ινδία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε μεγάλη έκταση και σαν θυμίαμα κατά τις θρησκευτικές τους τελετές, καθώς και για βάψιμο των μανδυών των ιερέων, συνήθεια που την είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και Ρωμαίοι. 

 

 

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

 

Χρήσεις του Κρόκου Κοζάνης στη μαγειρική


Ο Κρόκος Κοζάνης, σαν μπαχαρικό, προσθέτει στα φαγητά το λεπτό του άρωμα, την πικάντικη γεύση και το όμορφο κίτρινο χρώμα του. Ταιριάζει ιδιαίτερα στο ρύζι, ζυμαρικά, σάλτσες, κοτόπουλο, ψαρόσουπες, αρνί, πατάτες, όσπρια, τσουρέκια & κέικ, παγωτό.
Η φιλοσοφία της χρησιμοποίησης του κρόκου, μοιάζει μ' αυτήν ενός ακριβού αρώματος: Χρησιμοποιείται στην ποσότητα που αναφέρεται κάθε φορά στη συνταγή, γιατί διαφορετικά αλλοιώνεται η γεύση των φαγητών. Ο κρόκος σε σκόνη προστίθεται στο φαγητό διαλυμένος σε νερό. Τα στίγματα μουλιάζουν σ' ένα φλιτζάνι νερό 1 ώρα πριν το μαγείρεμα και προστίθεται στο φαγητό, είτε μαζί με το νερό, είτε μόνο το νερό αφού σουρωθεί.

Χρήσεις του Κρόκου Κοζάνης σε ροφήματα


Όταν ο κρόκος είναι σε στίγματα, υπολογίζουμε 10-12 στίγματα για κάθε φλιτζάνι του τσαγιού ρόφημα. Όταν ο κρόκος είναι σε σκόνη χρησιμοποιούμε μισό από το φακελάκι των 0,25g για κάθε φλιτζάνι του τσαγιού. Η σκόνη δεν χρειάζεται μούλιασμα, αλλά προστίθεται κατ' ευθείαν στα ροφήματα ή το νερό.  
 

Πηγή : http://www.safran.gr/products_index.asp

ΚΟΖΑΝΙ, GREECE

Που θα ταξιδέψουμε σήμερα???

                                        Λίμνη Πολυφύτου, Ν. Κοζάνης

 

                                                                                                Photos by Ritsa